ÖZBENE HİTABE

Ey öz benliğim,

Birinci vazifen tüm istikbalini, tüm benliğini ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir.

Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin, en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, ailevi ve harici bedhahların olacaktır. Bir gün, benliğini koruma görevini üstlenir, zorlu durumlarda mevcudiyetini koruma ve müdafaa etme durumuna düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin! Bu imkân ve şerâit, çok nâmüsait bir mahiyette tezahür edebilir. Varlığına ve bütünlüğüne kastedecek insanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Bu insanlar cebren ve hile ile seni değersiz hissettirip, korku içinde bırakarak aziz benliğinin bütün hücrelerine acı ve yetersizlik hisleri aşılamış, yıllarca oluşturduğun tüm koruma duvarlarını yıkmış, tüm korkularını harekete geçirmiş, ruhunu savunmasız bırakmış ve fiziksel bedeninin her köşesini bilfiil işgal etmiş olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, ruhunun, zihninin ve bedeninin üzerinde söz hakkına sahip olduğunu iddia edenler gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu şahıslar şahsî menfaatlerini, özünün istek, arzu ve geleceğe yönelik tüm planlarının üstünde tutabilir. Tüm varlığın ruhsal çöküntü içine girmiş ve ne yapacağını bilmezlik içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.

Ey tek gerçekliği kendi olan, tek başınalığının keyfini çıkarıp bundan keyif duyan, özünün evlâdı! İşte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen kendi benliğini koruyup, kendini olduğun halinde sevip kabul etmek , yetersiz ve değersiz olduğun fikrinden kendini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, yüreğindeki asil öz sevgide mevcuttur!