“Yağmur yağıyor, seller akıyor
Arap kızı camdan bakıyor”
Hemen hemen tüm çocukların bildiği bu şarkı, ne kadar da masum
gibi görünüyor değil mi? Öyle değil
işte! Irkçı, şövenist bi tekerleme o. Esmer, koyu tenli çocukları üzmek için
üretilmiş. Hayır, hiç de abartmıyorum, kreş günlerimi mahvetti o dandik şarkı.
Hemen zihinlerden silinsin istiyorum, karadeliğe gönderilsin sonsuza dek, tek
bir çocuk bile hatırlamayıncaya kadar!
Çocuklar, özellikle kreş ve ilkokul çağındaki çocuklar, çok
acımasızdır bilirsiniz. Ya isminizle, ya gözlüklerinizle, ya göbeğinizle dalga
geçer dururlar. Ama özellikle bir çocuğun bunu çok önemsediğini ve üzüldüğünü
farkederlerse vay haline. Artık tüm ders yılı boyunca onunla uğraşıp, ağlatana
kadar rahat bırakmazlar. Nerden mi biliyorum? Tombul, esmer, koyu tenli, hassas,
söylenenleri çok önemseyen çocuk; o benim işte!
Kreş dönemindeyim, işte hangi yaş aralığına tekabül
ediyorsa. Sınıftayız, öğretmen boyama yaptırıyor. Dışarıda şiddetli bir yağmur
başlıyor. Öğretmen “hadi” diyor “ ‘yağmur yağıyor’ şarkısını hep birlikte
söyleyelim” Şarkıyı ben de büyük bir hevesle el çırpmak suretiyle söylüyorum. O
an işte o an fırlama çocuğun tekinin aklına şarkıyı şöyle modiye etmek geliyor:
“Yağmur yağıyor, seller akıyor
Banu kızı camdan bakıyor”
Al işte bittiğimin resmidir! Tüm sınıf önce bir duraksıyor,
sonra hepbir ağızdan gülmeye başlıyor.
Benim gülmediğim zamanlarda gülen insanların bu kadar rahatsız edici ve
gürültücü olduklarını bilmiyordum. Allahım o gülme süreci ne kadar uzun
geliyor. Öğretmen susturana kadar devam ediyor alçaklar. Ben o kadar üzülüyorum
ki ağlamaya başlıyorum. Üzüldüğümü farkettiklerinde ise ellerine daha büyük bir
koz veriyorum. O günden sonra beni Arap kızı diye çağıracaklar.
Hemen akşama eve koşuyorum. Tek istediğim sarışın olmak
bunun bir yolu olmalı. Bilge annem konuya hemen açıklık getiriyor:
“Evet bir yolu var” diyor, “her sabah yumurta yiyeceksin ama
her sabah aksatmadan. Aksatırsan süreç yarım kalır” .
“Ne süreci?” diyorum.
“Yumurtayı yedikçe, yavaş yavaş saçların sararacak, gözlerin
mavileşecek. Yavaş yavaş olacak bu değişim ama bir gün bile aksatırsan duraksar!”.
Nasıl mı inanıyorum hemen bilge anneme? Öyle kolay teslim
olmuyorum tabii. Bir süre düşünüyorum. Hemmen saksıyı çalıştırıyorum.
“İstediğim nedir? Saçların sararması, gözlerin mavileşmesi.
Hmm evet saçlar sararmalı, e yumurtanın içi de sarı. Yumurtanın sarısı
saçlarımı sarıya boyuyor olmalı. Evet gayet mantıklı. “Peki gözler?” “E onun da
çaresine yumurta baksın artık, benden bu kadar!”
Tahmin ettiğiniz üzere her Allahın günü yumurta yiyorum ve
her sabah anneme soruyorum .
“Anne, saçlarım sararıyor mu? Gözlerim peki, mavi mi değil
mi?”
Hınzır annem hemen cevaplıyor sorumu:
“Evet bak yer yer mavileşmeye başlamış gözler. Bir aynaya
bak istersen. Saçlar daha tam sararmamış biraz zaman lazım.”
Koşuyorum bakıyorum aynaya. Saçlarım hakkaten sararmış yer
yer, gözlerimin yarısı mavi yarısı
kahverengi. Hahahaha öyle olsa ne süper olurdu di mi, siz de okurken dumur
olurdunuz. Hiç beklemiyosunuz ya böyle bi son. Ama ben bekliyorum, hergün aynı
soruları sormaya aynı şekilde aynaya koşmaya devam ediyorum ta ki okulda bu
aptal ritüelimi bir çocuğa haykırıncaya kadar. Düdük bebe yine beni “Arap kızı”
diye çağırıyor. Kendimden emin yüksek sesle:
“Görürsün sen, ben hergün yumurta yiyorum” diyorum. “Yakında
sarışın olacağım, gözlerim de mavi!”
Çocuk önce bir süre bakıyor bana sonra da basıyor kahkahayı.
“Banu yumurta yediğinde sarışın olacağına inanıyomuş
hahahaha”. Niye? Sen hala Noel Baba’ya inanıyosun ama yavşak!.
Bişey diyemiyorum tabii, hemen ve yeniden ağlamaya
başlıyorum. Bu kez hem Arap kızıyım hem de safım. Alçak anne!
Eninde sonunda anaokulundan bir şekilde memnuniyetsiz olduğum
meziyetlerimle mezun oluyorum. İlkokulda herşey farklı olacak. Yeni bir sayfa
açacağım. Buarada anneme de çok kızgınım beni fena halde tongaya düşürdüğü
için. O günden sonra yumurta yerken arıza çıkarıyorum hep.İlkokulda herşey süt liman gibi. Sınıfta iki gözlüklü, bir şişko, bir sınıfta kalmış çocuk var. Onlarla uğraşmak daha zevkli, oh çok şükür kimsenin dikkatini çekmiyorum. Hatta ikinci sınıfa kadar sakinlik devam ediyor. Ta ki birgün sınıfın fırlama çocuklarından biriyle aramızda şöyle bir diyalog geçinceye kadar:
Fırlama Çocuk: “ Yarın okullar tatil mi olacakmış?”
Ben: “Evet öğretmen söyledi”
Fırlama Çocuk:” Ne zaman söyledi”
Ben: “Dün”
Fırlama Çocuk: “E ben niye duymadım”
Ben: “ Valla, yalan söylüyosam Arap olayım”.
O an tahmin edeceğiniz gibi zaman duruyor. Kelimeler
ağzımdan döküldükten sonra neler olabileceğini farkediyorum ama ok yaydan
çıkıyor bi kere. Ama ne yapayım ya, o zamanlar çok moda herkes yemin etmek için
bu söylemi kullanıyor. Ahhhh kendi ellerimle kendimi tongaya düşürüyorum ve
fırlama çocuk fırsatı hiç kaçırmıyor.
“E öylesin zaten, Arap Arap Arap....” Sonrasında ilkokul hayatımın bir dönemi kendimi hoooppppp alay edilen bebelerin arasında buluyorum.
Şuan en sevdiğim fiziksel özelliğim ten rengim aslına bakarsanız. Ama o zamanki halim hakkaten içler acısıydı. Hadi ben ten rengimden dolayı alay konusu oldum zamanında, bir de çocuklarının alay konusu olması için yardımcı olan ana babalar var çocuklarına. Şimdi bir bakalım siz ana baba olarak çocuğunuza alay konusu olması için nasıl yardımcı olabilirsiniz:
1.
Çocuğunuzun adını Berrak, Başak, Okşan falan filan gibi cinsel çağrışım yapacak
isimlerden koymak istiyosunuz. Ya da kendinizce
Şehriye PİLAV, Satılmış PORTAKAL
falan filan gibi insana restorandaymış hissi verecek isim soyad birleşimi
buldunuz. Belki de mizah duygunuz çok gelişkin ve soyadlarınız öyle müsait ki Arife Tarif, Metin Yazar, Kaya Bilir, Yalınay Ak gibi gayet eğlenceli
ad soyad birleşimleri yaratabiliyorsunuz. Ne diyebilirim ki çok yaratıcısınız,
devam edin!
2.
Tombalak bir yavrunuz var: Habire yedirmeye
devam ediyorsunuz, diyetisyen, spor falan filan zaman ve para kaybı. Bari
buzdolabına kilit vursanız, ya da çocuğunuzun ayak bileğine! O da yok. İyi o zaman
yavrunuz, dörtgözü sollayıp çoktan birinci sıradan alay listesine girdi bile!
3.
Çocuğunuz
gözlüklü: Ama siz lens almamakta direniyosunuz. Çizdirmiyorsunuz da gözünü zira
henüz bu yeni sisteme güvenmiyorsunuz. Bari bir iki havalı gözlük alın zavallıya,
yumruk yiyince yamulmayanlardan.
4.
Evladınız
hem tombul, hem de gözlüklü: Oyyyy en bi fena karışım. Gerçi bana düşmez ama
bence onu okula göndermekten vazgeçin, paraya kıyın evde eğitilsin o.
5.
Etnik
kimliği diğerlerinden farklı: Aslında evlenmiyeydiniz iyiydi de madem
evlendiniz, o yavruyu da dünyaya getirdiniz o zaman isminden belli olmasın bari
etnik kimliği, belki yırtar!
Sizin gibi düşünen
ana babalar az değil çok şükür. Her sınıfta birkaç adet alay konusu çocuk
oluyor. Peki bu zavallı çocuklara ne mi oluyor sonra? E büyüyolar. Sizi sinir
eden işkolik patronunuz, sizi sınıfta bırakan kızkurusu ingilizce hocanız, ne
yapsanız da yaranamadığınız evsahibiniz, gıcık ve meraklı komşunuz filan hep bu çocukların büyümüş hali işte. Valla!
Yalan söylüyorsam Arap olayımJ
4 yorum:
Demek onlar bundan dolayi boyle olmuslar,merak ettigim senlede dalga gectiklerine gore, sen ne oldun buyuyunce?
Başına gelen olayların komik yanlarını görüp kendiyle dalga geçen biri oldum herhalde.
1-başak isminin dalga gecilcek neyi var başak deyince kafasında cinsellik canlanan biri varsa onun sapıklıgı başlı başına alay konusudur isim değil
2-çocuk şisko ve gözlüklüyse dalga geçerler diye okula göndermemek sağlklı bi zihniyetin yapcağı bir işe benzemiyo ittenkorkanda ömr hayatı boyunca sokaga cıkmasın yada daha mantıklısı korkusunu yenmeyi ögrenmesin dalga geçilir diye çocugun hayatın kısıtlamak yerine bu durumla baş etmeye yönelik bilgiler verebilirler çocuga hayatları boyunca engel koymaları dalga geçilmesinden daha kötü birseydir
Biraz fazla ciddiye almamış mısınız?:)))
Yorum Gönder