"Yalnızlık ve tek başınalık arasındaki farkı biliyor musun?" diye sordum kendini yalnızlık denizinde boğulmaya terk eden 12 yaşındaki ergen kızıma
"Evet." dedi
"Anlatsana biraz" dedim ufak da olsa bir farkındalık yaratmayı umut ederek.
"Tek başınalık kendi seçimindir. Bazen zevkli bile olabilir, yalnızlığınsa sorumlusunun başkaları olduğunu düşünürsün. Terk edildiğini sanırsın. Acı vericidir."
"Peki sen de şu yaşadıklarında tek başınalığının keyfini çıkarsan olmaz mı biraz?" diye sordum.
"Hayır" dedi, "Şu an yalnızlığımın sebebi olarak başkalarını suçlamak istiyorum."
Öyle şaşkın şaşkın baktım yine ben. Kimin farkındalığa ihtiyacı var Allah aşkına! Geçen konuyu konuşurken arkadaşlarımdan biri "Baba Çınar ağacı gibidir, meyve vermese de gölgesi yeter" sözünü hatırlattı. Ergen kızımla ilişkide Çınar ağacı gibi olmaya karar verdim. Dilsiz, meyvesiz ama kökleri magmaya, dalları gökyüzüne kadar uzanan, gölgesinde dinlendiğin, kucağında huzur bulduğun, kocaman bilge bir çınar ağacı...